Blog nie dla wrażliwców, zawiera gorszące treści, rozum ich nie ogarnia, sedno się w dupie mieści.
piątek, 7 kwietnia 2017
Cudna sprawa
Gdybym tak zginął w wojnie jakiej,
nie okrzykujcie bohaterem,
ani mych szczątków nie plugawcie
bukietem kwiecia, ni orderem.
Niech sczeźnie mowa pogrzebowa
z tym co ją z siebie wypluć zechce,
nic nie są warte próżne dzieła,
nieżywym na nic, żywych łechce.
Nigdy się więcej nie spotkany
na tym padole, ani w niebie,
gdy święty spokój raz jest dany,
niemoce i marzenia grzebie.
Tam przyszłość trwogą nie napawa,
spokój i cisza, i sen wieczny,
niezwykłość i cudowność sprawia,
że już zazdroszczę nieobecnym.
Ostatnia wola na odchodne,
zewłok niech będzie spopielony,
by nie mógł w dupie nikt pogrzebać,
a na wierzch kamień, niebielony.
Subskrybuj:
Posty
(
Atom
)